Banana Fiber!

Vrijdag 21 september,

Gister eindelijk het zwembad gevonden!!!Het is elke keer een hele onderneming om me in het verkeer te storten, aangezien iedereen hier aan de verkeerde kant rijdt. En ik ben al zo slecht met verkeer, ik moet bij elk kruispunt nadenken of ik wel aan de linkerkant fiets. Compleet gestrest word ik ervan. Maar goed, gelukkig mag je hier veel op de stoep fietsen, wat ik dan ook graag doe. Het zwembad…. dat was weer een ding apart. Dacht ik daar heen te gaan voor mijn ontspanning, uhum. Bij binnenkomst werd ik gelijk naar een machine geloodst waar ik weer op allerlei knopjes moest drukken, daarna door meerdere poortjes. Ze vroegen bij de balie of ik een badmuts bij me had, natuurlijk niet! Dus ik kon er 1 lenen. Binnen in het zwembad kwam er gelijk een badmeester naar me toe die gelukkig Engels kon. Al mijn sieraden moesten verwijderd, vervolgens kreeg ik een rondleiding in het 31 meter lange bad… Elke baan had een andere functie. Zo zag ik tal Japanners een beetje heen en weer lopen in het water. Iedereen draagt hier een complete wielrenneroutfit in het water! Kwam ik daar met m'n bikini. Een lieve vrouw wenkte me om mee te doen met de aquagym! Maar eerst moest ik weer naar de balie, een formulier invullen, een speciaal aquagym bandje omdoen om daarna tot mijn middel in het water te staan terwijl die vrouwen om me heen bijna kopje onder gingen! Dat ook weer beleefd….



Zondag,

Wat een regen!!! Na een mega klamme tijd is de lucht nu opengebarsten. Non stop is het aan het regenen, eerst gepaard met gigantische bliksembuien en nu al de hele nacht continue watervloed. Het lijkt wel regenseizoen! Het was dan ook de eerste nacht dat ik het koud had onder mijn lakentje en een extra deken heb gepakt. Heerlijk! eindelijk een beetje verkoeling, ik vind het wel prima. Gister meegedaan met Danceclub in de gymzaal op school. Aangezien Japanners alles goed kunnen wat ze doen, had ik al verwacht dat het niet niveau beginner zou zijn. Gister kwam ik de gymzaal binnen van de University en stonden er verschillende groepjes dansers voor passpiegels te oefenen. Ik werd opgenomen in het Jazzgroepje en het meisje wat les gaf was van Information design. Ze is echt gewoon professioneel danseres en haar les was geweldig! Aangezien gemiddelde danslessen in Tokyo zo'n 25 euro per keer kosten, mag ik in mijn handen knijpen dat er op school zoveel leuke dingen worden georganiseerd waar je gewoon gratis aan mee kan doen. Drie keer in de week geeft ze les, Jazz funk, en het tempo ligt hoog! Ik merk echt dat ik niet meer gewend ben zo snel pasjes te onthouden, maar Tamu zegt dat het vooral gaat om de lol, jajaja……Ik begin dat niveau van de Japanners een beetje door te krijgen, als ze zeggen dat ze het leuk vinden om te zwemmen, betekent dat gelijk dat ze bijna topzwemmers zijn. In alles wat ze doen streven ze naar een bepaalde mate van perfectie en professionaliteit. " Sit down and vanille" is er niet bij. Toen we vrijdag een klein textielfeestje hadden bij ons thuis, ging Kaeru ook gelijk weer van alles culinairs koken. Ik had snel een tortilla de patata in elkaar geflanst om vervolgens met die meiden te chillen, maar ik kwam er achter dat het chillen niet centraal staat, maar het bereiden van voedsel. Ik heb Kaeru maar een whisky ingeschonken in de hoop dat ie het wat rustiger aan zou doen…..

Dinsdag

Net weer gezwommen met mijn nieuwe roze badmuts! Oh mijn god, die regeltjes hier, niet normaal. Zo werd ik teruggefloten in het zwembad omdat ik de verkeerde kant op zwom, blijkbaar moet iedereen in dezelfde richting zwemmen. Ook een oudere man zwom in de "verkeerde" baan waarop de badmeester wild op z'n fluitje floot, om vervolgens vanaf zijn ladder een snoekduik in het water te maken en die man naar de goede baan leidde. Ohhh shit, echt joh, soms zijn die mensen hier compleet gestoord. Ik voel me hier een beetje als een kleuter in een ballenbak waar je niet uit kan klimmen. Zoveel gekkigheid en entertainment maar tegelijkertijd voel ik me compleet opgesloten hier. Iedereen 'doet' wel heel vrij hier, maar dat is allemaal gedrag zoals men denkt dat vrij gedrag hoort te zijn. Zo voelt alles hier beladen en geconformeerd. De ongedwongenheid mist hier, en daarmee ook mijn ontspanning. Soms heb ik echt de behoefte om dingen compleet uit te lachen maar tegelijkertijd zou dat geheel misplaatst en disrespectvol zijn. Ik moet ook vaak denken aan Hitler's ideaal om 1 of ander uber en zuiver ras te creëren. Ik vind Japanners daar wel een voorbeeld van; er zijn hier super weinig buitenlanders en mixen, alles gaat volgens een Japans systeem en ze hebben voor zichzelf een hypermoderne maatschappij gecreëerd waarbij mensen in hun waarde worden gelaten. Die tegenstelling tussen dat keiharde werken en die hoge prestatiedruk, wat gepaard gaat met een enorme rust en waardigheid, is mij nog steeds niet duidelijk hoe dat nou precies werkt.

woensdag

Net mijn gesprek gehad op school. Ik ga nu een onderzoek doen over de Okinawa Eilanden waar ze nog steeds op traditionele wijze kimono's maken van banana fiber. In januari zal ik er heen gaan en dit proces aanschouwen. Verder word ik nu betrokken bij het Banana fiber Project op school wat sinds 2000 opgezet is om op verschillende plekken op de wereld met bananenplanten textiel te maken. Dit met behoud van de natuur en om de locale ontwikkeling te stimuleren. Het is geweldig dat ze bij Tama University zo'n kenniscentrum hebben!! Ik zal verschillende samples gaan maken met banana fiber. Ook volg ik lessen van het tweede jaar in Batik. Ik had het er vandaag met Mayu over of het wel fijn is dat ik niet bij een specifiek jaar ben ingedeeld. Aan de ene kant mis ik een beetje structuur maar aan de andere kant heb ik wel mega veel ruimte om mijn eigen projecten te doen. Ook zijn "weaving and dyeing" hier twee verschillende richtingen terwijl ik met de banana fiber zowel wil weven als verven. Dus wat dat betreft is het goed dat ik niet te gefixeerd ben. Ik zal straks mijn ticket boeken naar Okinawa, lijkt me geweldig leuk!
Ook al is japan niet echt een land voor mij, voor mijn netwerk is het super goed. Er zijn echt zoveel Japanners die van alles ondernemen, en tevens zijn er mensen over de hele wereld verbonden aan het banana fiber project waar ik nu ook mee in contact kom te staan!

kus voor jullie!! elize