Getting the rhythm.....

donderdag 13 september

"Vanavond zal er een Ceramics party bij ons thuis gehouden worden. Ik ben benieuwd, het is nu nog akelig stil in huis. De woonkamer is ook een ongezellige boel en ook al heb ik wat dozen aan de kant geschoven, het wordt tijd voor op z'n minst een minimale inrichting; bank, tafel, stoelen. Ik zal er eens met mijn huisgenoten over praten. Misschien hebben ze hier ook gewoon een grofvuil dag. Op school was het redelijk fijn ook al ben ik nog steeds een soort van attractie en word ik continu aan iedereen voorgesteld en lief lachen. Vanmiddag had ik even een vermoeidheidsinzinking en ben naar huis gegaan om een paar uur te slapen, wat met moeite lukte. Mijn moeder had gelijk toen ze zei dat ik nog op modes "alertheid'' sta, wat inhoudt dat mijn amygdala continu actief is. De rust moet nog komen.
Toen ik vanmiddag aan mijn werktafeltje zat te tekenen voor een silkscreenprint, kwam er een leraar naar me toe. Echt een super lieve man waarvan ik zijn naam alweer ben vergeten, maar Mr. Miyagi is zeker op z'n plaats. Mr. Miyagi vertelde over Amsterdam, waar hij vorig jaar is geweest en tevens Guatemala heeft bezocht!! We hadden gelijk veel gespreksstof. Een oud student doet nu in Guatemala van die weefprojecten en 'natural dyeing' om de local community meer te ontwikkelen. Dit soort projecten heb ik volop bezocht afgelopen zomer, dus het was geweldig te horen dat er ook een Japanner zit die dit soort projecten opricht. Als ik hoor over community projecten word ik helemaal enthousiast en ik denk zeker dat daar mijn hart ligt. Niet zozeer hoe perfect ik een lapje textiel kan bedrukken, eerder de context en de mensen erachter wat mij boeit. …"

…"We hadden net feest van de Ceramics club, zo wat een verschijnsel is dat zeg! het is eerst volop koken met z'n allen, en dan bedoel ik echt meest verfijnd, de aandacht die mensen besteden aan het snijden van vis is echt super delicaat! vervolgens had iedereen specialiteiten meegekregen van ouders die overal in japan wonen. Zo kreeg ik zalmeitjes van het eiland in het Noorden, , fuckin lekker! wat dus eigenlijk mega duur is maar zijn moeder had het gekweekt. En 1 of ander sojaboonpudding ding. Ze kunnen hier koken niet normaal, en dat zijn dan studenten van een jaar of 20!! gelukkig heb ik het 1 en ander op de film gezet. Vervolgens heeft iedereen zijn eigen "Col" liedje, als deze opstaat moet je de Nihonsu leegdrinken als een gek! Ik heb nu " Rainbow in the sky" als col song! Iedereen ging helemaal los op de happy hardcore! Ook heb ik ze al de polonaise geleerd!
Kaeru, mijn huisgenoot,kwam vervolgens een uur lang tegen mij aan lullen in zeer sloom en gebrekkig engels dat het gister uit is gegaan met zijn vriendin, en dat ik dit echt aan niemand anders mocht zeggen. Hij zei ook echt mooie dingen, over het leven, dat ik maar zo'n korte tijd in Japan ben en dat hij er zo van geniet de geuren te ruiken in zijn kamer als ik aan het koken ben…… Het is nu de tweede keer dat een Japanner zijn hart uitstort bij mij, wel heel bijzonder! Ze doen er alles aan om mij thuis te laten voelen, en betalen ook veel eten voor me, echt super gastvrij!"

zondag 16 september
"Momenteel in Ogura aan de rivier, net buiten Tokyo. het is zondag en ik had zin om te fietsen ook al is het weer er niet naar. Het regent gister en vandaag , maar i.p.v. verkoeling, zorgt het voor nog klammer en tropischer weer. Het voelt hier precies hetzelfde als in de jungle en ik heb dan ook een dikke spijkerbroek aan tegen de muggen. Op google maps zag ik dat ik een uurtje fietsen zat van een mooie rivier. Het is hier inderdaad prachtig, en gigantisch groen. De bergen zijn mega stijl dus de terugweg wordt veel lopen. Tientallen vissers staan hier geruisloos en geduldig in het water te wachten op hun vangst. De afgelopen paar dagen heb ik vreselijk veel vis gegeten, werkelijk heerlijk! Ik heb ontdekt dat ze bij supermarkt "mr. max' alle sushi lunchpakketten aan het eind van de dag voor een paar euro weg doen .
Ik voel me de afgelopen twee dagen een beetje eenzaam, maar alle verse vis sleept me er wel doorheen. Het is zo'n bizar andere wereld hier dat ik erg hunker om het met iemand te delen. Ik hoop dat ik deze week andere exchange students zal ontmoeten.
Voordat ik naar Tokyo ging, had ik in eerste instantie niet veel zin om te gaan. Wat moet ik in zo'n miljoenen stad? maar ik wist ook dat het goed zou zijn om wel te gaan, om mezelf uit m'n comfortzone te pushen. Ik wist dat ik er veel kon gaan leren, en ik wist ook dat ik hierdoor mijn eigen leven weer in een ander perspectief zou zien. En precies zo voel ik me nu; Wat doe ik in godsnaam in Tokyo? Ik ben niet eens een stadsmens. Het is voor nu doorbijten en wennen, ook al is iedereen vreselijk aardig. Het komt wel goed!"

Woensdag 19
Net terug van school. Maandag had ik introductiefeest van alle Amerikaanse studenten die hier ook t/m december zullen blijven. Zij doen hun eigen product design project maar ik zal wel af en toe aanhaken met Japanse les en tevens als ze deze week textielworkshops krijgen. Zo hadden we vandaag een introductie in Shibori techniek. Wat eigenlijk gewoon tie-dyeing is, seventies baby!!! Ik had volop veel lol. Morgen Japanse les en 'middags gaan we verder. Maandag beginnen we met een banana fibre workshop, waarin ze hier gespecialiseerd zijn. Om van bananen planten garens te maken… ik voel hem compleet!!!! ik denk dat ik dit als mijn focus ga gebruiken in de tijd dat ik hier ben! Er zijn zoveel plekken op de wereld waar er nog zo weinig gebeurt met banana fibre. Het heeft zoveel potentie. Zeker als ik me in de toekomst ook op Brazilie wil richten, wat qua ecologisch textiel nog veel te weinig doet, is dit zeker een kans die ik moet grijpen. Dus ik word al helemaal enthousiast om hier te zijn en zie steeds meer in hoe geweldig het hier is, ondanks alle gekheid. Ook heb ik al een zwembad gevonden waar ik binnenkort ff heen zal gaan om niet als een sumoworstelaar terug te komen. Dat eten joh… fuckin heerlijk. Ik moest in eerste instantie even wennen, maar na de heerlijkheden van de ceramics club ben ik helemaal om!
Ik mis wel gezelligheid, gewoon mensen om me heen die ik ken. Het is altijd zo heerlijk om bij confucius thuis te komen na een lange dag en heerlijk te chillen in de keuken met z'n allen. Mijn huisgenoten zitten veel op hun kamers of zijn aan het werk….

In ieder geval, dikke kus, ik heb vanochtend mijn haar geknipt dus ik voel me weer fris en fruitig!

elize

oh trouwens, net weer een filmpje gemonteerd; Elize in Japan "ceramics club" ; http://www.youtube.com/watch?v=gDhbJGupSgQ&feature=youtu.be